بعد از این همه وقت دوباره سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااام
دلم قدره یه دنیا تنگ شده بود واسه ی همه ٫ واسه ی اینجا٫ واسه ی حرف زدن٫ واسه ی گفتن٫ واسه ی خوندن و دیدنه همه.
این مدت که ننوشتم راستش سفرم هنوزم برنگشتم خونه. راستش دیگه کم کم دارم رفتنی می شم یه جای دور .
یه جایی که هیچکی زبونم رو نمی فهمه. گرچه همینجاهم کسی حرف دلم رو نمی فهمه٫ ولی یه جورایی دلم خوشه که لااقل من حرفشون رو می فهمم. وقتی واسه انجام کارام وار سفات می شم٫ بخصوص وقتی تنهام٫ یه دلهره ی عجیبی می گیرم٫نمی دونم شاید چون احساس می کنم واد خاک غربت شدم. نزدیک شدم به دوری ٫ به تنهایی٫.....
امروز که اومدم اینجا انگار یه آرامشی بهم داد٫آرامشی که تویه این روزا به هزارویک دلیل از دست داده بودم .
خوشحالم که اینجارو دارم .